Άνθρωποι: τόσοι ίδιοι & τόσο διαφορετικοί!

“Όσους και να ρωτούσες ο Γιάννης ήταν πάντα το καλό παιδί! Πονόψυχος, με φιλότιμο και πάντα μ’ ένα χαμόγελο στα χείλη. Δεν είναι ότι εγώ αν με ρωτήσεις τώρα θα σου πω κάτι διαφορετικό, αλλά σίγουρα με κάποιες επιφυλάξεις. Χρόνια απλώς κάναμε παρέα και είχα να πω τα καλύτερα αλλά μετά από ένα γεγονός αρχίσαμε πιο στενές επαφές και εκεί δεν ήταν όλα καλά. Μαλώναμε κάθε μέρα και το χειρότερο ήταν σαν να μην μιλούσαμε την ίδια γλώσσα…οι αντιδράσεις του περίεργες…σαν να μην ήταν ο ίδιος!”

…αν όλοι μας καταλαβαίναμε πως δεν σκέφτονται όλοι οι άνθρωποι το ίδιο, ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος…

Όλοι οι άνθρωποι είμαστε τα πάντα: καλοί ή κακοί, δίκαιοι ή άδικοι κτλ… Απ’ τη μία Ναι! κάποια χαρακτηριστικά υπερισχύουν άλλων λόγω της επίδρασης των παιδικών μας βιωμάτων, του περιβάλλοντός μας και γενικά της ζωής μας με ό,τι αυτό συμπεριλαμβάνει. Από την άλλη όμως κάποια άλλα χαρακτηριστικά που νομίζαμε πως δεν διαθέταμε έρχονται στο προσκήνιο μόλις δημιουργήσουμε τις συγκεκριμένες κατάλληλες συνθήκες. Πόσες φορές πιάσαμε τον εαυτό μας να λέει: “Μα εγώ δεν ήμουν έτσι!”

Γιατί πολλές φορές αλλιώς ξεκινάει μια γνωριμία και αλλιώς καταλήγει (είτε φιλική είτε ερωτική);

-Δεν Σκεφτόμαστε Όλοι το Ίδιο: αν ένας άνθρωπος κάνει μία επιλογή την κάνει γιατί εκείνη τη δεδομένη στιγμή θεωρήσε πως ήταν καλό για εκείνον. Η οποιαδήποτε κριτική ή αποθάρρυνση θα φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα. Μπορεί να φαίνεται λάθος αλλά ποιοι είμαστε εμείς να κρίνουμε αν οι συνέπειες της συγκεκριμένης πράξης είναι τόσο καταστροφικές όσο φαίνονται για εμάς και στο άτομο απέναντί μας; Ίσως καταστροφή για το συγκεκριμένο άτομο να είναι η μη υλοποίηση της επιλογής του (δεν αναφερόμαστε σε πράξεις που απειλούν την ανρθρώπινη ζωή). Ας είμαστε κοντά στους ανθρώπους μας ακόμα και στα λάθη τους. Εξάλλου κι εμείς θα κάναμε λάθη και το μόνο σίγουρο είναι πως θα ξανακάνουμε…και θα θέλαμε έναν άνθρωπο δικό μας δίπλα μας να μας στηρίξει και να μην μας κατακρίνει!

-Δεν Ταιριάζουν Όλα σε Όλους: “Έχω ένα πρόβλημα και ακολούθησα μία λύση και διορθώθηκε. Ο φίλος μου έχει το ίδιο ακριβώς πρόβλημα μ’εμένα άρα και η λύση θα είναι ίδια.” Κι όμως μπορεί να μην είναι αυτή η λύση. Μιλάμε για το ίδιο πρόβλημα αλλά για διαφορετικούς πρωταγωνιστές και διαφορετικά περιβάλλοντα. Πιθανώς πληγώθηκαν άλλα συναισθήματα, καταπατήθηκαν άλλες αξίες και γεινικότερα, σίγουρα πρόκειται για έναν άλλον άνθρωπο με τις ιδιαιτερότητές του και με τη ξεχωριστή προσωπικότητά του, και πιθανώς να του είναι δύσκολο να ακολουθήσει το δρόμο μας. Συνεπώς, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία να πιέζουμε τον απέναντί μας να ακολουθήσει τον δρόμο μας.

–Δεν Ταιριάζουμε με Όλους: δεν ταιριάζουμε με όλους αλλά από επιλογή. Έχει ήδη αναφερθεί πως οι άνθρωποι είμαστε τα πάντα, άρα θα μπορούσαμε πια να σκεφτούμε πως όταν ξαφνικά “το καλό παιδί” μ’εμάς γίνεται “τύραννος” ένα μερίδιο ευθύνης το έχουμε κι εμείς. Η συμπεριφορά μας δημιουργεί ακριβώς εκείνες τις συνθήκες για να ξυπνήσουν τα αρνητικά γνωρίσματα του ανθρώπου δίπλα μας. Θα μπορούσαμε να το θεωρήσουμε ως προέκταση των δύο παραπάνω, καθώς αν δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως δεν σκεφτόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο και δεν ταιριάζουν όλα σε όλους θα συμπεριφερόμαστε κι ανάλογα.

Είναι απόλυτα φυσιλογικό να αντιδρούμε μ’ αυτόν τον τρόπο γιατί είμαστε άνθρωποι με διαφορετικές αξίες, προσδοκίες και εμπειρίες, ωστόσο, πόσο καλύτερες θα είναι οι ανθρώπινες σχέσεις αν αγαπούσαμε και αν προσφέραμε με στόχο να καλυφθούν οι ανάγκες του ανθρώπου μας κι όχι οι δικές μας;