“Έχω μία κορούλα 6 ετών. Σε γενικές γραμμές προσπαθώ να συμμετέχω στην ανατροφή της ακολουθώντας πιστά τα βήματα της γυναίκας μου, αλλά παρόλα αυτά, νιώθω ότι ακόμα δεν έχω βρει την χρυσή τομή της επικοινωνίας στη σχέση μας. Τι μπορώ να κάνω;”
Μπορεί να κάνουμε πράγματα με τα παιδιά μας και παρόλα αυτά, να μην μπορούμε να αναπτύξουμε στενούς δεσμούς μαζί τους. Μάλιστα, είναι στιγμές που δεν είμαστε σίγουροι πώς να αλληλεπιδράσουμε μαζί τους. Κάποιοι μπαμπάδες (ή/και μαμάδες) μερικές φορές χρειάζονται μία μικρή βοήθεια για να νιώσουν αυτήν τη σύνδεση.
Πρώτα από όλα, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να γνωρίσουμε τα παιδιά μας. Μπορεί να θεωρούμε ότι ήδη ξέρουμε τα παιδιά μας, αλλά είναι έτσι; Ξέρουμε με τί παθιάζονται; Ας περάσουμε λίγο χρόνο παρατηρώντας τα. Τί εκπομπές βλέπουν στην τηλεόραση; Προτιμούν να μένουν σπίτι και να διαβάζουν βιβλία ή προτιμούν να βγαίνουν έξω με φίλους; Πολλά μπορούμε να αντιληφθούμε για τον εσωτερικό κόσμο ενός παιδιού ανάλογα με τον τρόπο που διαχειρίζεται τον ελεύθερό του χρόνο.
Είναι επίσης σημαντικό να παρατηρήσουμε τη “γλώσσα” τους. Πώς μιλάνε τα παιδιά μας; Τί συζητούν; Συζητούν για φίλους, ζώα, celebrities; Ας ακούσουμε προσεκτικά λοιπόν, το αντικείμενο συζήτησης και ακόμα κι αν θέλουμε να παρέμβουμε, ας μην παρέμβουμε.
Σχεδόν όλοι μας ευνοούμαστε με το να ακούμε προσεκτικά τον άλλον. Όταν μάλιστα είμαστε γονείς, η ικανότητα του να ακούμε προσεκτικά είναι ακόμα πιο σημαντική. Ας προσπαθήσουμε να μην είμαστε επικριτικοί απέναντι στα παιδιά τονίζοντας μόνο τα σημεία στα οποία κάνουν λάθη. Αντιθέτως, ας ακούσουμε, ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τί θέλουν να μας πουν, χωρίς να αντιδράσουμε.
Ένας τρόπος για να αναπτυχθεί μία στενή σχέση με την οικογένεια είναι να μοιραζόμαστε κομμάτια του εαυτού μας- τον χρόνο μας, τις σκέψεις μας, την προσωπικότητά μας. Όσο σημαντικό είναι να μαθαίνουμε τα παιδιά μας, άλλο τόσο είναι σημαντικό να μαθαίνουν τα παιδιά εμάς. Ας προσπαθήσουμε να μοιραστούμε μαζί τους πράγματα που μας αρέσει να κάνουμε, προβληματισμούς και σκέψεις που έχουμε σχετικά με τη ζωή. Τα παιδιά μας θα το εκτιμήσουν και θα μας καταλαβαίνουν, καθώς πλέον θα αντιλαμβάνονται τους λόγους πίσω από κάθε μας ενέργεια.
Μία “κρύα” σχέση με τη μαμά μπορεί να προκύψει σε ένα γάμο, σε ένα διαζύγιο ή σε μία σχέση εκτός γάμου. Αντίστοιχα, μία “θερμή” σχέση μπορεί να υπάρχει εξίσου και στις τρεις αυτές περιπτώσεις. Ανεξάρτητα σε ποια περίπτωση ανήκουμε, ας μάθουμε να αντιλαμβανόμαστε την σχέση μας με τον άλλο γονέα ως μία σχέση συνεργασίας στην οποία βασίζεται η ανατροφή του παιδιού μας. Φροντίζοντας, λοιπόν, τη σχέση με τη μητέρα, οι μπαμπάδες έχουν περισσότερες ευκαιρίες από τα παιδιά, ώστε να αναπτύξουν μία στενή σχέση μαζί τους.
Αλεξία Σταθάκη, Ψυχολόγος